Kronika

Więcej zdjęć na stronie diecezji: http://www.diecezjawroclawsko-szczecinska.pl/news/display?id=407

20.07.2018 W świdnickiej Bibliotece miejskiej im C.K. Norwida została otwarta XI  wystawa, prezentująca prace powstałe na kolejnych warsztatach malowania ikon pod kierunkiem Michała Boguckiego. Prócz naszego dorobku na wystawie znalazło się kilka prac powstałych na warsztatach organizowanych przez parafię prawosławną Świętego Ducha w Lubinie oraz samodzielne prace naszych uczestników z różnych lat.  Liczba uczestników była mniejsza niż w poprzednich latach, ale wszyscy pracowali na dużych formatach.W odróżnieniu od zeszłorocznego, jubileuszowego wernisażu, tegoroczny doczekał się znaczącej reprezentacji władz miasta włącznie z Panią Prezydent Beatą Moskal-Słaniewską.

Maj -czerwiec 2018. W cerkwi zostały wymienione wszystkie okna po stronie północnej. Nowe okna są przystosowane do montażu witraży i wyposażone w siatki ochronne.

11.06.2018 wzięliśmy udział w powitaniu relikwii św. Łukasza Wojno-Jasienieckiego, biskupa-wyznawcy i sławnego chirurga, duszpasterza i naukowca, lekarza dusz i ciał. Cząstka św. relikwii została podarowana przez metropolitę Kijowskiego i Całej Ukrainy Onufrego. Umieszczona w ikonie spoczęła ona w kaplicy Domu Św. Elżbiety w Sokołowsku. Uroczystościom przewodniczył nasz ordynariusz abp Wrocławski i Szczeciński Jerzy. Na zdjęciu widzimy procesyjne przeniesienie relikwii z cerkwi św. Archanioła Michała do Domu św. Elżbiety po liturgii św.

29.04.2018 W cerkwi odbył się kolejny Koncert Paschalny z udziałem poznańskiego chóru „Partes”, który wystąpił w Świdnicy po raz pierwszy. Prowadzony przez Michała Łaszewicza zespół profesjonalnych muzyków specjalizuje się w tradycji śpiewu cerkiewnego z terenów dawnej Rzeczypospolitej jak również z różnych regionów dawnej Rusi. W koncercie zabrzmiały utwory z różnych tradycji śpiewaczych w tym kijowskiej i nowogrodzkiej w których było widać jak różnie mogła się rozwijać starożytna tradycja chorału bizantyjskiego. Osobliwością koncertu był utwór w stylu nowogrodzkiego śpiewu liniowego, unikalnego odgałęzienia chorału neumatycznego, zaskakującego wzorca średniowiecznej awangardy. Słuchacze dowiedzieli o miejscu poszczególnych hymnów w liturgii i cechach różnych ośrodków tradycji śpiewu cerkiewnego. Kierownik zespołu chwalił akustykę i atmosferę cerkwi, jak też dyscyplinę publiczności, która nie zakłócała powagi śpiewanych modlitwa oklaskami i jedynie na koniec występu wyraziła swój podziw dla kunsztu śpiewaków i dyrygenta. Organizator uważa koncert za jeden z najbardziej udanych w ponad dziesięcioletniej historii koncertów Paschalnych i Zadusznych w naszej parafii.

19.12.2017 uczestnicy świątecznej liturgii w dniu św. Mikołaja po raz pierwszy zobaczyli kompletną kompozycję poświęconą I i II Soborom powszechnym zajmującą 6 kasetonów na skosie sufitu w skrzydle poświęconym naszemu patronowi, który również był uczestnikiem pierwszego z tych wydarzeń. Malowidła wykonali na płytach magnezowych podczas tegorocznych warsztatów ikonowych Stanisław Sekuła, Wanda Hüpner, Andrzej Chwałyk, Anna Wacławek, Tatiana Valerius (kaligrafia) i Iwona Woźniak (ornament). Środek kompozycji zajmuje Nicejsko-Konstantynopolitańskie Wyznanie Wiary, opracowane uchwalone przez te dwa sobory. Po lewej stronie w górnej części widzimy św. cesarza Konstantyna Wielkiego oraz cud św. Spirydona z Trimifus. Cesarz Konstantyn Wielki w roku 313 legalizował chrześcijaństwo i uczynił je nową ideą przewodnią Imperium Rzymskiego. W odróżnieniu od kultów pogańskich, była to religia głosząca uniwersalną prawdę. Wkrótce jednak Konstantyn musiał się przekonać, że i chrześcijaństwo trapią rozłamy i herezje, w tym wielce niebezpieczny arianizm. Na prośbę biskupów cesarz zwołuje w roku 325 pierwszy w historii  Sobór Powszechny w Nicei, który stał się zarówno świadectwem jedności wiary Kościoła, jak i demonstracją nowej idei jednoczącej Cesarstwo. Podczas Soboru, św. Spirydon, będąc prostym człowiekiem, zamiast ścigać się w elokwencji z wykształconymi i wygadanymi zwolennikami arianizmu, dokonał mocą Bożą cudu: wziąwszy do ręki cegłę (lub dachówkę) powiedział: ?Oto cegła jest jedna, a zawiera w sobie trzy żywioły ? wtenczas z cegły buchnął ogień i polała się woda ? tak też Trójca Przenajświętsza ma Trzy Osoby, zaś Bóstwo jest jedno?. Po lewej stronie widzimy wybranych Ojców I Soboru: św. Ozeasza z Kordoby, Atanazego Wielkiego oraz  św. Mikołaja. I Sobór Powszechny został zwołany by dać odpowiedź na herezję Ariusza, który twierdził, że Syn nie jest równym Ojcu Bogiem,  gdyż Syn kiedyś zrodzony został z Ojca, i był czas, kiedy Go nie było, Sobór jednoznacznie potępił arianizm i dał precyzyjne określenie relacji Ojca i Syna, używając terminu współistotny, ?omousios?. Po długich sporach ten termin został utrwalony w powszechnym Wyznaniu Wiary, zatwierdzonym przez II Sobór Powszechny. Dolnej części po lewej stronie widzimy tzw. Ojców kapadockich: Bazylego Wielkiego, Grzegorza Teologa i Grzegorza z Nyssy. Po I Soborze Powszechnym stronnictwo ariańskie  nie pogodziło się z klęską, korzystając z kontrowersyjności terminu omousios, używanego wcześniej przez heretyków- modalistów, uważających, że Osoby Trójcy Świętej są jedynie manifestacjami jednoosobowego w rzeczywistości Boga, starało się ono podważyć decyzję Soboru. Okres między I a II Soborami  cechowała walka stronnictw i wzajemna nieufność pogłębione przez ingerencje władz świeckich. Doświadczenie walki i mdłych, nieszczerych kompromisów przekonało biskupów i świadomych chrześcijan w konieczności przyjęcia jednoznacznej formuły dogmatycznej. W tym procesie ogromną rolę odegrali trzej wielcy Ojcowie Kappadoccy, św. Bazyli Wielki, Grzegorz Teolog i Grzegorz z Nyssy, którzy nie tylko polemizowali z heretykami, ale i prowadzili dialog z ortodoksyjnie myślącymi zwaśnionymi stronnictwami. W ten doprowadzili do ostatecznego zwycięstwa ortodoksji i jedności na II Soborze Powszechnym. Oprócz różnych odmian arianizmu musieli oni stawić czoła herezji Macedoniusza, który podważył boskość Ducha Świętego. Po prawej stronie przedstawiony został cesarz Teodozjusz Wielki, który zwołał II Sobór Powszechny i uczynił chrześcijaństwo oficjalną religią w Imperium Rzymskim.

W tym roku w ikonostas wzbogacił się w dwie kolejne ikony: Pięćdziesiątnicy i Ukrzyżowania pędzla ks. Marka Bonifatiuka. Czekamy na ostatnią – Wniebowstąpienia Pańskiego.

2-3.11.2017, w ramach Świdnickiech Koncertów Zadusznych wystąpił chór ?Cappella Musicae Antiquae Orientalis? pod kierunkiem profesora Leona i Zaborowskiego. Pierwszy koncert (2.XI) odbył się tradycyjnie w cerkwi, drugi natomiast w kościele św. Krzyża.

16.07.2017. W świdnickiej Bibliotece miejskiej im C.K. Norwida została otwarta X Jubileuszowa wystawa, prezentująca oprócz tegorocznych prac, część dorobku odbywających się od 10 lat warsztatów malowania ikon pod kierunkiem Michała Boguckiego. Wydarzenie uświetnił występ kameralnej grupy chóru „Oktoich”, który niejednokrotnie gościł na wernisażach w poprzednich latach.

- Gdy przybyłem do Świdnicy, zauważyłem, że cerkiew tak naprawdę nie jest widoczna. Wielu ludzi, odwiedzających cmentarz przy ul. Łukasińskiego, nie wiedziało, że mijają stojącą na środku cerkiew. Pomyślałem więc, by przenieść warsztaty, które dawniej realizowane były w Sokołowsku, do Świdnicy. W ten sposób chciałem zwrócić uwagę na istnienie świdnickiej cerkwi ? wspominał początki warsztatów ks. Piotr Nikolski. Warsztaty przez lata cieszyły się dużym zainteresowaniem. ? Oczywiście są wśród nas weterani rok rocznie uczestniczący w warsztatach, ale nie brakuje też nowych i świeżych sił. Warsztaty zostały skierowane do szerszej publiczności, nie tylko ze Świdnicy czy z regionu, ale też z całego kraju. Przez 10 lat wiele się zmieniło. Najpierw tworzyliśmy ikony na deskach. Z czasem próbowaliśmy także innych rzeczy. Doposażaliśmy cerkiew i robiliśmy chociażby ikony do chorągwi czy na płytach o wysokości 70 cm. W pewnym momencie ze względu na brak miejsca postanowiliśmy także malować na suficie. Można umieścić na nim 48 kompozycji i już powstało pierwszych pięć. Niestety, szóstej nie udało się w tym roku skończyć.

Proboszcz podziękował władzom miasta za finansowanie warsztatów przez te wszystkie lata, jak również pracownikom biblioteki, NOTu, rektorowi Seminarium świdnickiego, za współpracę, pomoc i życzliwość.

Ikony tworzone były pod okiem Michała Boguckiego. ? Warsztaty trwają dwa tygodnie i są jednymi z dłuższych w Polsce. Dzięki temu ludzie mają trochę czasu, by doświadczyć sztuki i zacząć robić duże realizacje ? mówi Michał Bogucki. Malowanie ikon jest niezwykle trudną sztuką. ? Przede wszystkim należy pozbyć się przyzwyczajeń malarskich. Ikona stawia bardzo duże wymagania przed artystą, Po pierwsze solidności, precyzji i odwrotnego traktowania materii malarskiej. Najkrócej mówiąc, malarstwo realistyczne polega na tym, że nakładamy cienie od jasnego do ciemnego. Natomiast ikonę tworzymy dokładnie na odwrót ? od najciemniejszego koloru do najjaśniejszego ? tłumaczy wybitny znawca ikon. Z tą trudną sztuką adepci świdnickich warsztatów radzą sobie coraz lepiej. ? Nasze przedsięwzięcie już trochę trwa i powoli przynosi owoce ? dodaje artysta.

Stworzone ikony po raz kolejny można również podziwiać w wydanym na 2018 rok kalendarzu. (Tekst za Agnieszka Nowicka, Portal Świdnica24)

18.06.2017 Nasza Diecezja ma nowego arcypasterza: Arcybiskup Jerzy został nowym ordynariuszem prawosławnej diecezji wrocławsko-szczecińskiej.  W niedzielę 18.06.2017odbył się ingres abpa Jerzego do wrocławskiej katedry. Uroczystość odbyła się w Katedrze pw. Narodzenia Przenajświętszej Bogarodzicy we Wrocławiu. Zwierzchnik Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego abp Sawa w liście przesłanym na ingres podkreślił, że nowy metropolita wrocławsko-szczeciński powinien brać przykład z działalności poprzednich biskupów tej diecezji: „Oni organizowali tę diecezję od podstaw, (…) służyli ludowi prawosławnemu, który przybył na te ziemie w rezultacie II wojny światowej i Akcji „Wisła” z Łemkowszczyzny, Chełmszczyzny, Podlasia, Lubelszczyzny, Lwowszczyzny i Wileńszczyzny, a dziś są tu wierni niemal z całej Ukrainy. Życie duchowe tych wiernych jest bogate i owiane specyficzną tradycją, kulturą i językiem” – napisał w liście abp Sawa. Zwierzchnik Cerkwi w Polsce prosił również, aby nowy ordynariusz kontynuował dobrą współpracę z Kościołem rzymskokatolickim, Kościołami zjednoczonymi w Polskiej Radzie Ekumenicznej oraz z innym religiami. „Wrocław ma w tym względzie doświadczenie” – podkreślił abp. Sawa.  Abp Jerzy powiedział podczas ingresu, że będzie starał się kontynuować drogę obraną przez jego poprzednika abp. Jeremiasza, który kierował diecezją wrocławsko-szczecińską ponad 30 lat. „Chciałbym być narzędziem, piórem w ręku Boga, niech On pisze scenariusz tej diecezji” – zaznaczył.

Dodał, że diecezja, którą będzie kierował, jest wyjątkowa. „To diecezja związana z ziemiami odzyskanymi, związana z wielkim cierpieniem przesiedlanych ludzi, którzy mieli dwie, trzy godziny na zabranie najpotrzebniejszych rzeczy i udanie się w nieznane. Najważniejszą rzeczą, którą zabrali, była ich wiara i tak powstały tu pierwsze parafie” – mówił abp Jerzy.

Abp. Jerzy (Pańkowski) ma 43 lata; w 1989 roku wstąpił do monasteru w Supraślu, jednocześnie studiował w prawosławnym seminarium duchownym. Studiował również teologię w Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie oraz na uczelni w Atenach.  Śluby zakonne złożył w 1993 roku. W 1995 roku otrzymał święcenia diakońskie z rąk zwierzchnika Polskiej Cerkwi metropolity Sawy, a w 1998 roku – święcenia kapłańskie z rąk patriarchy ekumenicznego Bartłomieja.  Był namiestnikiem monasteru św. Onufrego w Jabłecznej. W listopadzie 2006 roku sobór biskupów zdecydował o powołaniu go na wikariusza diecezji warszawsko-bielskiej, z tytułem biskupa siemiatyckiego.  Po śmierci w katastrofie smoleńskiej w kwietniu 2010 roku abp. Mirona przejął po nim obowiązki zwierzchnika prawosławnego ordynariatu WP, które sprawuje do dziś. Hierarcha prowadzi też pracę naukową, jest profesorem nauk teologicznych, prorektorem Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie.

23.04.2017. W tegorocznym koncercie Paschalnym wziął udział poznański chór ?Cappella Musicae Antiquae Orientalis? założony i prowadzony przez profesora Leona i Zaborowskiego. W odróżnieniu od większości chórów, jakie gościliśmy w naszej świątyni, śpiewających utwory średniowieczne lub nawiązujące do śpiewu neumatycznego, ten zespół specjalizuje się w twórczości rosyjskich i ukraińskich kompozytorów XVIII i XIX wieków oraz twórczości współczesnej (D.Bortnianski, M.Bieriezowski, A.Archangielski, M.Ippolitow-Iwanow, P.Czajkowski, S.Rachmaninow, P.Czesnokow, I.Denisowa). Chór jest wielokrotnym zdobywcą nagród i wyróżnień na międzynarodowych konkursach i festiwalach chóralnych (m.in. dwa razy został laureatem I Nagrody na Międzynarodowym Festiwalu Muzyki Cerkiewnej w Hajnówce). W ciągu 32 lat działalności CAPPELLA dała 500  koncertów w kraju i za granicą, ale w Świdnicy wystąpiła po raz pierwszy. Obecnie śpiew polifoniczny, zapożyczony z Zachodu, do niedawna totalnie dominujący w cerkwiach, z wolna ustępuje miejsca, starszej, rdzennie prawosławnej monodycznej i burdonowej tradycji śpiewaczej, podobnie jak sentymentalne malarstwo dziewiętnastowieczne traci swą pozycję na rzecz ikony kanonicznej. Niemniej jedno i drugie stanowią integralną część cerkiewnej kultury, którą pragniemy pielęgnować i prezentować w całej pełni. Koncert odbył się dzięki wsparciu finansowemu Urzędu Miasta Świdnicy i Starostwu Powiatu Świdnickiego.

17.04.2017. Nasza diecezja owdowiała. W noc z 16 na 17 kwietnia odszedł do Pana nasz arcypasterz – Władyka Jeremiasz, arcybiskup Wrocławski i Szczeciński. 30 lat natchnionej miłością pracy Władyka poświęcił naszej diecezji, przeprowadził ją przez burzliwy okres przemian ustrojowych, podźwignął z biedy materialnej i zniechęcenia. Niestrudzenie zwalczał defetyzm i poczucie tymczasowości, ignorancję i poczucie niższości wśród przesiedleńców ze Wschodu i ich potomków, krzewił wiarę w zwycięską moc prawdy Prawosławia i podkreślał głębokość jego korzeni na ziemiach polskich, w tym na Śląsku, gdzie są liczne ślady misji cyrylometodiańskiej. Był skromny i obojętny wobec zaszczytów, zawsze uprzejmy i pełen szacunku dla każdego człowieka, bądź to dygnitarz świecki czy kościelny, zwykły wierny, czy podwładny ksiądz. Nikomu nie schlebiał i nie rozpieszczał swoich księży pochwałami, aby próżność nie okradła ich z owoców pracy, ale zawsze szczerze cieszył się, kiedy komuś udawało się coś dobrego. Przez swoją długą chorobę Władyka musiał skupiać się na rzeczach najważniejszych i ograniczać swoją aktywność, dlatego przez ostatnie kilka lat nie odwiedzał naszej parafii. Nie dał rady przybyć na obchody 45-lecia naszej parafii w 2016. Nie zdążył zobaczyć bocznych witraży i rozety, nowych ikon w ikonostasie i świetlicy parafialnej. Mamy nadzieję, że nasz Władyka raduje się w duchu widząc to wszystko z domu Ojca, gdyż odejście w dniach św. Paschy według tradycji prawosławnej świadczy o błogosławionym zakończeniu miłego Bogu życia.

16.04.2017. W tym roku tradycyjne „razgowienie” po nabożeństwie paschalnym po raz pierwszy odbyło się w nowej świetlicy parafialnej, urządzonej na strychu plebanii. Ostatnimi laty parafii coraz bardziej dokuczał brak pomieszczenia dla spotkań poza liturgią. Kancelaria proboszcza już nie mieściła uczestników wigilii parafialnych, gości przybyłych na święta, członków chórów, przygotowujących się  do występów w cerkwi. Prace po adaptacji strychu zaczęły się trzy lata wcześniej, przy okazji remontu dachu, kiedy zostały zamontowane 4 okna dachowe. W następnym roku rozebrano prowizoryczne przegródki i wykonano ocieplenie dachu oraz prace tynkarskie i konstrukcyjne, zamontowano kolejne dwa okna dachowe. W 2016 przyszła kolej na instalacje elektryczną i wodną, urządzenie łazienki. W tym roku wykonano podbitkę drewnianą oraz centralne ogrzewanie. Większość prac i materiałów opłacono ze środków parafii, ale istotną rolę odegrało też wsparcie finansowe ze strony naszej diecezji. Jeszcze nie do końca wyposażone i wymagające położenia paneli podłogowych, pomieszczenie na poddaszu już spełnia swoją funkcję. Oprócz wielkiej sali, zdolnej pomieścić ponad 50 osób, na poddaszu znajduje się salonik z aneksem kuchennym, łazienka oraz pokój gościnny. Po wspomnianym razgowieniu z pomieszczenia skorzystał chór Capella Musicae Antique Orientalis, przybyły tydzień później, by dać w cerkwi koncert paschalny.

19.03.2017.  Na tegoroczną Niedzielę św. Krzyża parafia otrzymała wspaniały dar. Majestatyczny i dostojny rzeźbiony w drewnie krzyż ofiarowany przez przyjaciółkę naszej parafii z Moskwy i wykonany przez pskowskiego rzeźbiarza został po raz pierwszy wyniesiony na środek naszej świątyni, wzbudzając zachwyt i podziw wiernych. Otrzymując nadający się raczej do katedry i uroczystej liturgii z udziałem dużego soboru duchowieństwa i rzesz wiernych, obawiałem się, że w naszej niewielkiej stosunkowo świątyni i małej wspólnocie będzie wyglądał niewspółmiernie. Jednak te obawy okazały się nieuzasadnione, gdyż pod wysoką, 13-metrową kopułą naszej cerkwi, w kontekście monumentalnych witraży i masywnego murowanego ikonostasu krzyż wygląda organicznie, co zostało od razu dostrzeżone przez parafian oraz uczestników ekumenicznej modlitwy w intencji pokoju i prześladowanych chrześcijan, która odbyła się tego samego dnia wieczorem.

2.11.2016. Tegoroczny Koncert Zaduszny był wyjątkowy. Zazwyczaj koncerty śpiewu cerkiewnego składają się z fragmentów poszczególnych nabożeństw, połączonych w kompozycję raczej o charakterze estetycznym, niekiedy też tematycznym. Tym razem chór „Oktoich”, który gościmy w cerkwi już po raz trzeci w tym roku, wykonał praktycznie całe nabożeństwo, znane jako Panichida Grunwaldzka. Na początku dyrygent – ks. Grzegorz Cebulski opowiedział o jego powstaniu.  Słowo „Panichida” – z grecka „całonocne czuwanie” z początku oznaczało jutrznię w intencji zmarłych, odprawianą w soboty zaduszne (rodzicielskie). W formie mocno skróconej panichida stała się popularnym nabożeństwem paraliturgicznym, czyli odprawianym na życzenie wiernych poza ogólnym cyklem nabożeństw. Sama Panichida Grunwaldzka powstała w związku z rocznicą słynnej bitwy przed rokiem 2010 na zamówienie Biura Bezpieczeństwa Narodowego. Jest owocem współpracy ks. Grzegorza i jego chóru, którzy opracowali stronę muzyczną w oparciu o staroruski śpiew neumatyczny (znamiennyj raspiew) z filologami – polonistami, którzy opracowali staropolskie tłumaczenie tekstów nabożeństwa. „Do stworzenia muzyki wykorzystaliśmy także zapisy fonograficzne staroobrzędowców, którzy zachowali ówczesny styl śpiewu. Próbowaliśmy także zrekonstruować język, którym posługiwano się na tych ziemiach w tamtym okresie. Wzorując się na języku cerkiewno-słowiańskim, w którym modlono się wówczas w cerkwiach, odtworzyliśmy słownictwo używane na ziemiach polskich z tamtego okresu” – tłumaczy ks. Grzegorz Cebulski. Dla wykonania świdnickiego modlitwy za spokój duszy „panów, rycerzy, wojów i kmieci na grunwaldzkim polu pobitych” zastąpiono intencjami za „panów, rajców i mieszczan grodu świdnickiego”. Słuchacze, których tradycyjne w Zaduszki zebrała się pełna cerkiew, pogrążyli się w modlitewnym skupieniu niesieni falami surowego, ascetycznego chorału.

Koncert odbył się dzięki wsparciu finansowemu władz miasta Świdnica. Mamy nadzieję, że od przyszłego roku Koncerty Zaduszne wejdą na stałe do kalendarium kulturalnego Świdnicy.

Obchody czterdziestej piątej rocznicy Parafii Prawosławnej św. Mikołaja w Świdnicy. 29.o5.2016  w cerkwi odbyła się uroczysta liturgia, której przewodniczył ks. mitrat Eugeniusz Cebulski. Nie ukrywając wzruszenia dziękował Bogu za przeobrażenie, jakiego doznała cerkiew od czasów, gdy w stanie prawie ruiny została przekazana „bezdomnej” wspólnocie prawosławnej. Ks. Arcybiskup Jeremiasz niestety nie mógł przybyć na nasze uroczystości z powodu złego stanu zdrowia. Na liturgii zgromadził się trzon parafii. Szczególnie cieszyła obecność córki pierwszego proboszcza erygowanej cerkwi ks. Antoniego Aniśkowicza – Agnieszki. W nabożeństwie uczestniczyli również goście z bratnich Kościołów: ks. Waldemar Pytel, proboszcz Kościoła Pokoju i ewangelicki biskup Wrocławski oraz ks. Dominik Ostrowski, prorektor Seminarium Diecezji Świdnickiej. Uczestników warsztatów malowania ikon od dziewięciu lat organizowanych przez parafię we współpracy z Miastem reprezentował pan Stanisław Sekuła. Byli obecni przedstawiciele władz miasta: wiceprezydent Szymon Chojnowski i prezes Rady Miasta p. Jan Dzięcielski. Ciągłość dobrej współpracy z władzami miasta podkreślała obecność byłych prezydentów Świdnicy Adama Markiewicza (na konferencji i liturgii) i Wojciecha Murdzka (na koncercie).   Po liturgii po podziękowaniach ze strony proboszcza został odczytany list gratulacyjny prezydent miasta pani Beaty Słaniewskiej-Moskal: „Ten jubileusz jest nie tylko powodem do dumy, lecz przede wszystkim okazją do wyrażenia wdzięczności Bogu i ludziom za otrzymane dary i łaski. Jestem przekonana, że świętowany jubileusz wpisuje się w wysiłek dynamizowania duszpasterskich działań i ich dostosowywania do współczesnych wyzwań”. Ks. bp Waldemar Pytel pogratulował parafii determinacji w działaniu na rzecz tworzenia przestrzeni sakralnej. Ks. Ostrowski podziękował prawosławnym za świadectwo o tajemnicy odkupienia i obcowania z Bogiem w sposób niezwykle bogaty i głęboki wyrażone w liturgii prawosławnej.

Dziękujemy władzom Miasta Świdnicy i Powiatu Świdnickiego za udzielone wsparcie i pomoc w organizaacji, zaś Portalu Swidnica24.pl za udostępnienie znakomitych zdjęć Artura Ciachowskiego.

Osobom o powierzchownej znajomości historii obecność Prawosławia na Dolnym Śląsku może wydawać się zjawiskiem przypadkowym i egzotycznym. Być może z tego właśnie powodu wiele mieszkańców Świdnicy jakoś nie zauważają istnienia parafii prawosławnej od czterdziestu pięciu lat posiadającej własną świątynie na cmentarzu przy ul. Łukasińskiego. Z okazji tej rocznicy postanowiliśmy zorganizować mini konferencję mającą przybliżyć świdniczanom historię Prawosławia i jego wyznawców w naszym regionie i w samej Świdnicy.

28.05.2016 w Sali Cysterskiej Miejskiej Biblioteki im. C.K. Norwida zostały wygłoszone cztery referaty, którym towarzyszyła żywa dyskusja. Pierwszy referat dotyczył naprawdę dawnych dziejów ? śladów misji cyrylo- metodiańskiej na Dolnym Śląsku. Obecność unikalnego ? łączącego elementy rzymskie i bizantyjskie, przyniesionego przez uczniów patronów Europy z Wielkich Moraw, obrządku na terenach ponad połowy obecnej Polski już nie budzi takich kontrowersji jak jeszcze kilkadziesiąt lat temu, ale jest wciąż za słabo utrwalona w świadomości Polaków. Szczególnej aktualności temat pierwotnej formy chrześcijaństwa na naszej ziemi nabiera w związku z obchodzoną w tym roku 1050 rocznicą chrztu Mieszka I. Ten referat, wygłoszony przez panią Irinę Bolszakową, spotkał się z wielkim zainteresowaniem słuchaczy i zaowocował dyskusją w której największy udział wzięli dyrektor Muzeum Kupiectwa Wiesław Rośkowicz, Kustosz katedry św. Stanisława i Wacława Mariusz  Barcicki oraz świdnicki historyk Sobiesław Nowotny. Z wystąpienia ostatniego dowiedzieliśmy się m.in o śladach obrządku słowiańskiego w naszym mieście: z końca IX wieku (a wiec znacznie wcześniej niż pojawiło się w Polsce chrześcijaństwo obrządku łacińskiego) mógł pochodzić kościół św. Mikołaja, poprzednik obecnego kościoła św. Krzyża. Mam nadzieję, że doczekamy się artykułu na ten temat. Obecny na konferencji wiceprezydent  Świdnicy Szymon Chojnowski poparł idee zorganizowania w Świdnicy konferencji naukowej, poświęconej temu zagadnieniu oraz wydania dzieła zbiorowego.

Drugi referat wprawdzie dotyczył naszych terenów tylko pośrednio, gdyż dotyczy dziejów ruskiej ludności unickiej i prawosławnej w Galicji austriackiej w XIX i początku XX wieku ? historii dramatycznej i krwawej. W zmaganiach o zachowanie własnej wiary i tożsamości wśród galicyjskich Rusinów, ofiar Unii Brzeskiej i postępującej latynizacji połączonej z systematycznym wynaradawianiem, wykuła się decyzja powrotu do Prawosławia, która doprowadziła do masowego odrzucenia Unii w latach międzywojennych. W tym roku obchodzimy dziewięćdziesiątą rocznicę wydarzeń w Tylawie, kiedy masowe przejście na Prawosławie miejscowych Łemków zapoczątkowało ich masowy powrót do ojczystej wiary. Wykład wygłosił ks. dr Dariusz Ciołka, autor książki „Latynizacja Kościoła unickiego w Rzeczypospolitej po synodzie zamojskim”.

Trzeci referat, wygłoszony przez profesora dr hab. Stefana Dudrę  z Uniwersytetu Zielonogórskiego, w dużej mierze kontynuuje opowieść o tejże ludności, gdyż ci sami Łemkowie wraz z mieszkańcami Lubelszczyzny i Chełmszczyzny w ramach Akcji ?Wisła? zostali przesiedleni na Ziemie Odzyskane i znów musieli stawić czoła próbom wynarodowienia i rozproszenia wśród ludności katolickiej. Choć wielu uległo pokusie ?bycia jak wszyscy?, pozostali razem z prawosławnymi innych narodowości, utworzyli trzon parafii Prawosławnej Diecezji Wrocławsko-Szczecińskiej ? nowy zaczyn Prawosławia, powracającego na swoje ? śladami Cyryla i Metodego. Usłyszeliśmy o pionierach Prawosławia – pierwszych kapłanach, organizatorach życia parafialnego, przeszkodach i determinacji na drodze stanowienia Diecezji Wrocławsko-Szczecińskiej.

Czwarty artykuł nie jest tak osobisty, jak opowieść, którą usłyszeliśmy z ust ks. mitrata Eugeniusza Cebulskiego, który przez dłuższy czas był dojeżdżającym proboszczem świdnickiej wspólnoty i zainicjował adaptację dawnej ewangelickiej kaplicy cmentarnej, ale bazuje na wiadomościach, które od niego uzyskałem. Opowiada o prawosławnych świdniczanach różnych pokoleń i początkach i dniu dzisiejszym parafii.

Przed ostatnim referatem wystąpił poproszony przez ks. Piotra Nikolskiego Sobiesław Nowotny, który niedawno odkrył w starych świdnickich gazetach nazwisko budowniczego świdnickiej cerkwi – był nim miejski architekt Sonnabend. Opowiedział też o poświęceniu kaplicy i cmentarza w roku 1889. Spodziewamy się szczegółowej relacji, którą umieścimy na naszej stro nie. Cerkiew zawsze modli się za budowniczych, fundatorów, dobroczyńców i ozdobicieli  tej świątyni. dotyczy to nie tylko prawosławnych, ale i tych w czyją pracę weszliśmy. Wiedza o tym, kto wzniósł naszą świątynię, kto w niej służył i modlił się umacnia naszą więź z miastem, dawnymi i obecnymi jego mieszkańcami, z którymi tworzymy jedyną mistyczną przestrzeń modlitwy i uświęcenia.

Czwarty referat był raczej opowieścią którą usłyszeliśmy z ust ks. mitrata Eugeniusza Cebulskiego, który przez dłuższy czas był dojeżdżającym proboszczem świdnickiej wspólnoty i zainicjował adaptację dawnej ewangelickiej kaplicy cmentarnej. Opowiedział o prawosławnych świdniczanach różnych pokoleń, duchownych, którzy im służyli, relacjach z władzami, ludnością, chrześcijanami innych wyznań, poszukiwaniach własnego miejsca modlitwy, jego znalezieniu i oswojeniu.

Wszystkie materiały zostały wydane w postaci zeszytu staraniami naszego parafianina p. Dariusza Sebastiańskiego i są do nabycia w cerkwi.

12 kwietnia 2016  nasza cerkiew otrzymała wspaniały dar od naszych przyjaciół – Pracowni Witraży braci Jaworskich w postaci kolejnego witraża według projektu p. Michała Boguckiego. Projekt rodził się długo i mozolnie i po wielu dyskusjach i przeróbkach osiągnął taki kształt jaki ma zrealizowane dzieło. Projekt jest oczywiście bladą zapowiedzią samego dzieła, urzekającego intensywnością kolorów i mocą wyrazu. Tematem witraża jest Etymansja – Tron przygotowany na Drugie i chwalebne Przyjście Pana naszego Jezusa Chrystusa, stanowiący centrum kompozycji Sądu Ostatecznego.  Po zamontowaniu witraża w rozecie już ponad połowa okien cerkwi została wyposażona w ikony ze szkła i światła.

IV Świdnickie Koncerty zaduszne 25.X-2.XI 2015przyniosły tym razem spotkanie z kulturą muzyczną Gruzji. Dzięki wsparciu finansowemu miasta Świdnicy i pomocy logistycznej Powiatu Świdnickiego przez ponad tydzień gościliśmy słynny gruziński chór Sakhioba pod kierunkiem znanego muzykologa, rekonstruktora i popularyzatora skarbów starogruzińskiej muzyki liturgicznej prof Malkhaza Erkwanidze. Trzon zespołu śpiewa w tbiliskiej cerkwi Mama Daviti (Ojca Dawida). W Świdnicy w ten przyjazd chór wystąpił w sumie pięć razy:  dwukrotnie śpiewał w naszej cerkwi liturgię (25.X oraz 1.XI) sprawiając naszej wspólnocie ogromną radość dzieleniem się bogactwem tradycji liturgicznej starożytnej Cerkwi Gruzińskiej, oraz dał trzy koncerty: 25.X. w katedrze św. Stanisława i Wacława, 31.X w Teatrze Świdnickim i końcowy w cerkwi św. Mikołaja 2.XI. Koncerty w świątyniach składały się głównie z utworów liturgicznych, uzupełnionych przez pieśni epickie, okolicznościowe, związane z wspomnieniem zmarłych, ze świętami i pracą. Ascetyczne, kontemplacyjne tropariony i stichiry sąsiadowały z wylewnymi wielogłosami gruzińskich pieśni z różnych regionów. Koncert w teatrze miał charakter świecki, zawierał fragmenty taneczne i pieśni z towarzyszeniem instrumentów muzycznych. Oprócz Świdnicy zespół wystąpił 27.X. w katedrze prawosławnej Narodzenia Matki Bożej we Wrocławiu, oraz w Wałbrzychu i Dzierżoniowie, gdzie odwiedził grób polskiego oficera gruzińskiego pochodzenia, bohatera obrony Warszawy w 1939, Waleriana Tewzadze. Wszędzie zespołowi towarzyszył znany w Świdnicy z warsztatów ikonowych i witraży w cerkwi oraz Seminarium – pan Michał Bogucki, który przedstawiał zespół i kontekst poszczególnych utworów.

3 lipca 2015 w Bibliotece Miejskiej im. C.K. Norwida w Świdnicy otwarta

została wystawa kończąca VIII warsztaty malowania ikon. Specyfiką tegorocznych warsztatów była praca bardziej doświadczonych uczestników na magnezowych płytach 70×40 cm swoją strukturą podobnych do tynku. Na wystawie sześć takich prac stanowią centrum kompozycji. Na wernisażu zaprezentowany był nowy, „warsztatowy” kalendarz katalog na rok 2016. W odróżnieniu od jedno-kartkowych  kalendarzy z poprzednich lat, które wywoływały narzekania dużymi rozmiarami i zbyt małym kalendarium, nowy kalendarz zrobiony został w formie książkowej. Każdy miesiąc ma swoją ikonę i szczegółowe kalendarium. Jest do nabycia w cerkwi. Wernisaż odwiedziła Prezydent Świdnicy Pani Beata Słaniewska -Moskal.

Otwarciu wystawy towarzyszył krótki recital chóru „Stichos”. 

Zdjęcia Krystyny Smerd

W maju i czerwcu 2015 w naszej cerkwi zostały zainstalowane kolejne witraże. W ten sposób witraże zdobią wszystkie okna od strony południowej, po której w naszej świątyni znajduje się ołtarz. W oknie południowo wschodnim znajdują wizerunki Św. Łukasza Wojno-Jasienieckiego, słynnego chirurga i biskupa-wyznawcy oraz Nektariusza z Eginy, autora słynnego hymnu maryjnego „Agni Parthene”. Inauguracja tego witraża zbiegła się z rocznicą poświęcenia pamiątkowej tablicy, poświęconej świdnickim Grekom. Nowo przybyli świeci zostali powitani modlitwą. Mamy nadzieję, że dzięki wstawienniczym modlitwom Św. Nektariusza świdniccy Grecy będą częściej wspominać o cerkwi i odwiedzać swego rodaka uwiecznionego w witrażu. Oto jedna z modlitw do św. Nektariusza:

 O tocząca mirrę głowo, Święty Nektariuszu, Boży Arcykapłanie! W czasach wielkiej apostazji i panoszenia się na świecie bezbożności, zajaśniałeś pobożnością i głowę hardego Lucypera, który nas rani, skruszyłeś. Dlatego dał ci Chrystus łaskę leczyć choroby nieuleczalne, z powodu nieprawości naszych nas dręczące. Wierzymy, że Bóg umiłował Ciebie, sprawiedliwego, aby i nad nami grzesznymi ze względu na Ciebie się zmiłować, od klątwy uwolni, od chorób wybawi, i na całej ziemi budzącym bojaźń i pełnym chwały będzie imię Jego, Ojca i Syna i Ducha Świętego. Amen.

  W podobny sposób, modlitwą, miesiąc później powitaliśmy następnych orędowników. Z okna południowo zachodniego spoglądają na nas dwaj rosyjscy biskupi z XIX stulecia: Ignacy (Brianczaninow) i Teofan Rekluz.  Obydwaj byli przedstawicielami odrodzonego hezychazmu i krzewicielami modlitwy Jezusowej. Jak i poprzednie, te witraże zostały zaprojektowane przez p. Michała Boguckiego i wykonane w warsztacie braci Jaworskich we Wrocławiu.

3 maja 2015 w cerkwi św. Mikołaja w Świdnicy odbył się kolejny Paschalny tym razem z udziałem Chóru Duchowieństwa Diecezji Wrocławsko Szczecińskiej. Zabrzmiały zarówno utwory liturgiczne, jak i paraliturgiczne pieśni wielkanocne. W skład chóru wchodzą duchowni i psalmiści dekanatów zielonogórskiego i lubińskiego Diecezji Wrocławsko- Szczecińskiej Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego. Chór istnieje blisko dwa lata. Jego członkowie na co dzień zajmują się pracą duszpasterską, katechetyczną, organizacyjną w swoich parafiach. Rozległe obowiązki uniemożliwiają im częstsze spotykanie się na repetycjach i regularne koncertowanie, dlatego też chór duchownych można usłyszeć najczęściej na świętach parafialnych w parafiach naszej diecezji. Podczas liturgii pontyfikalnych uwidacznia się śpiew chórowy duchownych. Powołanie Chóru oraz niniejsze wydanie odbyło się z błogosławieństwa Jego Ekscelencji Najprzewielebniejszego Jeremiasza, Prawosławnego Arcybiskupa Wrocławskiego i Szczecińskiego.

1 kwietnia 2015 w katedrze Św. Stanisława i Wacława w Świdnicy została wykonana Pasja według św. Mateusza autorstwa metropolity Wołokołamska Hilariona (Ałfiejewa). Było to drugie wykonanie tego dzieła w Polsce, do którego doszło dzięki inicjatywie ks. Grzegorza Cebulskiego i prof. Alana Urbanka, którypoprowadził zespół złożony z Chór Prawosławnego Ordynariatu WP „Oktoich”, Chóru „Gaudium” Uniwersytetu Wrocławskiego, Chóru Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu i Orkiestry  Filharmonii Sudeckiej. Soliści: ks. Grzegorza Cebulski – baryton, narracja, Paulina Boreczko -Wilczyńska – sopran, Anna Wilczyńska – mezzosopran, Przemysław Jastrząb – tenor liturgiczny, Bogdan Makal – bas.

Dzieło jest zbudowane na podstawie narracji ewangelicznej przetykanej fragmentami instrumentalnymi i tekstami prawosławnych nabożeństw Wielkiego Tygodnia. Autor komentuje jego koncepcję następująco: ?…W chrześcijaństwie jest miejsce na sztukę muzyczną, na tyle pojemne, że nie ogranicza ono sztuki ścisłymi, kanonicznymi ramami. Chrześcijaństwo może zainspirować wielu świeckich artystów, którzy przy pomocy dostępnych środków, przekazują pewną duchową treść (…). Wyznawcy prawosławia powołani są do chwalenia Boga poprzez swoje życie. W tym znaczeniu – moim zdaniem – postawa wielkiego Bacha wpisuje się w ?bycie prawosławnym?. Muzyka Bacha dotyka najgłębszych strun ludzkiej duszy, jest zwrócona ku Bogu. ?Myślę, że w tym sensie Bach, jako zjawisko unikatowe, nie da się porównać z nikim w całej historii światowej muzyki?. Ponadto muzyka Bacha jest głęboko symboliczna i nasycona teologiczną treścią, jest chrystocentryczna. W mojej Pasji – być może, w jakimś stopniu, w swojej skromnej mierze – udało mi się wcielić w życie marzenie wielkiego rosyjskiego kompozytora Glinki, połączyć zachodnią fugę z rosyjskim śpiewem cerkiewnym. To było, oczywiście, ryzykowne, ale w tym przypadku, ponieważ utwór był pisany nie tylko dla świątyni, mogłem pozwolić sobie na taki eksperyment. Na ile mi się to udało, niech osądzi publiczność…?

Honorowy patronat koncertu: Jego Ekscelencja Arcybiskup Jeremiasz Prawosławny Ordynariusz Diecezji Wrocławsko ? Szczecińskiej Jego Ekscelencja Ksiądz Biskup Ignacy Dec Biskup Świdnicki. Zdjęcia ks. Roman Tomaszczuk.

Koncert zorganizowano dzięki wsparciu finansowemu Miasta Świdnica przy współpracy Urzędu Marszałkowskiego Województwa Dolnośląskiego i Starostwa Powiatu Świdnickiego. Współpraca: Diecezja Świdnicka, Parafia Prawosławna Św. Mikołaja Cudotwórcy w Świdnicy, Filharmonia Sudecka, Świdnicki Ośrodek Kultury.

1 marca 2015  świdniccy chrześcijanie różnych wyznań ponownie zgromadzili się w cerkwi św. Mikołaja by wspólnie modlić się o pokój. W nawiązaniu do okresu liturgicznego (wielkiego Postu) nabożeństwo to miało kształt nieszporów wielkopostnej niedzieli z czytaniem akatystu ku czci Męki Pańskiej. Wspólnie z proboszczem parafii ks. Piotrem Nikolskim w czytaniu uczestniczyli ks. Waldemar Pytel, obecnie biskup Wrocławski Kościoła luterańskiego, który też wygłosił kazanie, oraz ks. Krzysztof Ora, z wydziału duszpasterskiego Kurii Świdnickiej.

23 listopada 2014 w cerkwi św. Mikołaja w Świdnicy miało miejsce drugie spotkanie modlitewne w intencji pokoju, w którym uczestniczyli duchowni i wierni Kościołów prawosławnego, rzymskokatolickiego i luterańskiego. Były to nieszpory (wieczernia) wzbogacona dodatkowymi czytaniami i tekstami z molebna o pomnożenie miłości. Tekst można znaleźć w dziale Artykuły. Wysiłki naszego chóru wsparł ks. Grzegorz Cebulski, który wygłosił na koniec nabożeństwa poruszające kazanie. Kościół ewangelicko-augsburski reprezentował ks. Waldemar Pytel, który odczytał Ewangelię, a Kościół rzymskokatolicki – dawny przyjaciel naszej parafii ks. Roman Tomaszczuk, który nie tylko uczestniczył w czytaniu psalmów, ale robił też zdjęcia i notatki dla przyszłego artykułu w świdnickim Gościu Niedzielnym. Mamy nadzieję, że udostępni ten artykuł dla naszej strony. Nabożeństwo odbyło się w atmosferze skupienia i jedności i zostało zakończone odmówioną na klęcząco modlitwą o pokój na Ukrainie.

31 października (Kościół Św. Józefa) i 2 listopada (cerkiew) w ramach III Koncertów Zadusznych Świdnica znów gościła zespół wokalny „Jużnyj Głas” z Mołdawii. Zapowiedziany jako trio, tym razem z powodu nagłego wyjazdu  jednego z członków zespołu, wystąpił jako duet. Ks. diakon Dymitr Koval i Eugeniusz Łysyj świetnie poradzili sobie w trudnej sytuacji, wykonując jedno i dwugłosowe utwory bizantyjskie, gruzińskie i rumuńskie, jak też rosyjskie pieśni religijne. Znany w Świdnicy zespół wzbogacił swoim kunsztownym śpiewem również liturgie 1 i 2 listopada. Wcześniej „Jużnyj Głas” (26.X) zaśpiewał liturgię w parafii prawosławnej Świętej Trójcy w Lubinie i  dał koncert w starej synagodze Dzierżoniowa 29.X.

19 października 2014 proboszcz i wierni naszej parafii wzięli udział w zainicjowanej przez grupę świeckich modlitwie o pokój, która odbyła się w Kościele Pokoju według rytu luterańskiego.   Było to pierwsze spotkanie modlitewne chrześcijan różnych wyznań w Świdnicy, przejętych tragicznymi wydarzeniami i wzrostem napięcia na świecie jak też prześladowaniami chrześcijan, nasilającymi się na całej planecie. W założeniu to ekumeniczne nabożeństwo ma być pierwszym w całym cyklu takich akcji i z pewnością w niedługim czasie również świątynia prawosławna będzie gościć u jedną z nich u siebie.

3 września 2014 nasza cerkiew została wyposażona w nowy żyrandol (panikadiło) wykonany według projektu ks. Piotra Nikolskiego w Warsztacie Braci Przybylskich w Poznaniu. Za punkt wyjścia dla projektu posłużył „romański” jednopoziomowy żyrandol braci Przybylskich oraz zabytkowy grecki krzyż żyrandolowy „upolowany” przez p. Michała Boguckiego na targu staroci w Warszawie. Wykonano 11 replik tego krzyża z których 9 znalazło swoje miejsce w konstrukcji panikadiła. Osiem krzyży zawieszonych na obręczy z wytłaczanej mosiężnej blachy tworzą swoiste cyborium nad anałojem na środku świątyni. Wewnątrz górnego pierścienia znajduje się halogen oświecający sufit kopuły, gdzie w przyszłości ma pojawić się oblicze Pantokratora. Większość środków włożonych w to przedsięwzięcie pochodzi z ofiar wiernych. Serdeczne Bóg zapłać!

Więcej zdjęć żyrandola można zobaczyć w Galerii „Cerkiew”.

Piotr i Jacek Przybylscy pod swoim dziełem.

31 sierpnia 2014 od uroczystego molebna na rozpoczęcie nauki w naszej parafii zaczął swoją działalność pozaszkolny punkt katechetyczny. Zajęcia będą się odbywały w 3 grupach dla 1 i 5 klasy szkoły podstawowej oraz 3 klasy liceum.

W lipcu i sierpniu 2014 został dokonany remont dachu plebanii. Wymurowano nowe klinkierowe kominy, wstawiono 3 okna dachowe i nowy wyłaz, przełożono łupek uzupełniając liczne braki (160 płytek). Pomalowano rynny i blaszane opierzenia murów szczytowych i wykonano szereg innych prac. Wstawienie okien dachowych stanowi krok ku adaptacji strychu pod salę parafialną. Wykonawcą tych prac była firma „Specdach” p. Sylwestra Bereżańskiego. Oprócz prac na dachu skuto murszejące tynki na filarach w cerkwi wraz z warstwą lepiku, nie pozwalającym murom oddychać, położono nowe tynki wapienne, właściwe dla starych budowli. Ogólne koszty remontu wyniosły 30000 zł. Na ten cel parafia otrzymała dotację z diecezji w wysokości 10000 zł.

4 lipca 2014 r. w Bibliotece Miejskiej im C. K. Norwida w Świdnicy została otwarta wystawa kończąca VI Warsztaty Malowania Ikon pod kierunkiem p. Michała Boguckiego oraz prac powstałych w ramach Akademii Ikony przy Muzeum Ikon w Warszawie pod kierunkiem naszego mistrza oraz p. Elżbiety Jackowskiej?Kurek (Warszawa) zorganizowane przy udziale Urzędu Miasta Świdnica i Świdnickiego Oddziału Naczelnej Organizacji Technicznej. Oprócz prac uczniowskich zostały wystawione również prace mistrzów w tym  wielka ikona „Matka Boska Warszawska” pędzla pana Michała. Osobliwością tegorocznej wystawy są też malowane na płótnie ikony dla chorągwi cerkiewnych. Ikony do chorągwi nieco różnią się stylem od zwykłych, malowanych na desce. Muszą być bardziej czytelne, nie przeciążone szczegółami, widoczne z daleka i w ruchu podczas procesji, stąd są nieco bardziej ?plakatowe?. Wystawa potrwa do końca sierpnia i będzie do obejrzenia dla gości tegorocznego Zjazdu Wszystkich Świdniczan. Tradycyjnie na wernisażu były do nabycia kalendarze z ikonami powstałymi na  ostatnich warsztatach (reprodukcje i skład Mariusz Buczma)

11 maja 2014 cerkiew św. Mikołaja w Świdnicy rozbrzmiewała śpiewem starożytnego Kościoła Gruzińskiego za sprawą słynnego chóru ?Sakhioba?. Jest jednym z najważniejszych i najbardziej znanych gruzińskich zespołów wokalnych. Twórca zespołu ? Malkhaz Erkvanidze jest światowej sławy muzykologiem i śpiewakiem, autorem wielu opracowań muzycznych oraz pomnikowego 24-tomowego dzieła ?Gelati Skola? ? o najważniejszej szkole śpiewu liturgicznego w Gruzji ? Gelati. Trzonem zespołu jest chór cerkwi św. Dawida w Tbilisi. Zespół liczy 14 osób. Specjalizuje się w wykonywaniu muzyki wokalnej i instrumentalnej ? gruzińskiej polifonii, muzyki liturgicznej, narodowej i etnicznej. Gościł z koncertami w wielu krajach Europy i Ameryki, brał udział w Festiwalu ? ?Pieśni naszych Korzeni? w Jarosławiu.

Tym razem nie był to koncert, tylko coś znacznie lepszego – normalna liturgia niedzielna. Podczas koncertu muzyki cerkiewnej, utwory brzmią poza swoim kontekstem liturgicznym i, jak ikona w muzeum, nie przemawiają w pełni zawartego w nich ducha modlitewnego. Odbywający w Polsce trasę koncertową, chór znalazł czas między występami, by bezinteresownie zaśpiewać podczas liturgii.  Inicjatorem przyjazdu ?Sakhioby? do naszego kraju był p. Michał Bogucki, znany w Świdnicy jako prowadzący naszych warsztatów malowania ikon i autor witraży w naszej świątyni. Wsparcia logistycznego, w postaci transportu i zakwaterowania zespołu, oraz druku plakatów udzieliło Starostwo Powiatowe w Świdnicy.

Egzotyczność gości przedstawionych na plakatach w strojach narodowych oraz wyrobione przez ostatnie lata przyzwyczajenie świdniczan do koncertów w cerkwi spowodowały, że frekwencja dorównała zeszłorocznym Koncertom Zadusznym z 2 listopada. Cerkiew wypełniły otwierające niebo dźwięki polifonii gruzińskiej, pogrążające w kontemplację odbywającego się misterium Eucharystii. W wykonaniu ?Sakhioby? znane parafianom części liturgii trwały dłużej, śpiewane w dostojnej i powolnej manierze, licującej z rytem katedralnym, biskupim, przewidującym dużą liczbę duchowieństwa i bardziej rozbudowane obrzędy. Osobom nieobeznanym z liturgią prawosławną mogła by się znudzić pozorna monotonia starożytnych śpiewów, ale obawy proboszcza w tej materii okazały się próżne. Po zakończeniu liturgii ozdobionym przepięknym, gruzińskim życzeniem ?mnogich lat?, słuchacze z entuzjazmem kupowali płyty zespołu. Taki odbiór każe zastanowić się nad zaproszeniem ?Sakhioby również na tegoroczne Koncerty Zaduszne, jeśli oczywiście nasze władze miejskie okażą nam tradycyjnie wsparcie.

Sakhioba z proboszczem i parafianami cerkwi św. Mikołaja po liturgii. Po prawej p. Michał Bogucki. Po lewej stronie ks. Piotra p. Malkhaz Erkvanidze, dyrygent chóru.

Poza koncertami w kościołach ? muzyka liturgiczna i tradycyjna, w salach koncertowych  – z wykorzystaniem instrumentów muzycznych i tańca ? prowadzi też gruzińskie Supry ? spotkania za stołem.

Na zdjęciu: koncert w Filharmonii Sudeckiej w Wałbrzychu 11.05.2014.

16.03.2014 w Świdnickiej parafii miało miejsce szczególne i podniosłe wydarzenie. Cerkiew otrzymała w darze ikonę św. Równych Apostołom Konstantyna i Heleny ufundowaną przez dawnych i obecnych greckich parafian. Jest to pierwsza od wielu lat podobna inicjatywa wiernych. W latach 50-70 Świdnica była jednym z większych skupisk greckich uchodźców, szukających schronienia w krajach bloku wschodniego po wojnie domowej. Liczebność ludności greckiej w Świdnicy dochodziła do sześciuset rodzin. Wprawdzie obecność Greków w świdnickiej parafii św. Mikołaja nosiła raczej sporadyczny charakter, z wyjątkiem okresu, gdy zaczął się powrót emigrantów do ojczystego kraju. Wówczas urodzeni w Polsce Grecy masowo przyjmowali chrzest i brali śluby, gdyż w Grecji śluby cywilne nie były uznawane.

Mogłoby się wydawać, że wróciwszy do kraju, greccy świdniczanie zapomną o tutejszej cerkwi, z którą, nawet mieszkając tutaj, nie byli w sposób widoczny związani. Jak się jednak okazało, to nie było do końca tak. Mimo znikomej dotychczas frekwencji na nabożeństwach, sam fakt, że po latach odezwali się na inicjatywę naszego parafianina Dimitriosa Theodosiadisa i złożyli się na ikonę, oznacza, że nie do końca odnajdując się w tutejszej, północnej, słowiańskiej tradycji liturgicznej, w głębi duszy uważali i uważają świdnicką cerkiew za swoją. Jeszcze bardziej cieszy udział w tej akcji obecnie mieszkających w Świdnicy Greków, ich mieszanych rodzin i przyjaciół. Chcemy wierzyć, że kawałek siebie, który zostawili w cerkwi, fundując ikonę, sprawi, że poczują się tu nie gośćmi, tylko współgospodarzami, członkami odpowiedzialnymi za życie parafii.

Oprócz ikony ufundowana została kamienna tablica ku pamięci Greków, zmarłych i pochowanych na polskiej ziemi. Została ona umieszczona na ścianie cerkwi po stronie prawosławnej kwatery cmentarza. Podczas liturgii i litii modliliśmy się za Greków pochowanych na świdnickich cmentarzach, a pełna lista zmarłych z nazwiskami została odczytana przed odsłonięciem i poświęceniem tablicy.

W mroźną niedzielę 26 stycznia 2014 w ramach Tygodnia Modlitw o Jedność Chrześcijan w cerkwi odprawiona została Wieczernia z litią oddania święta Chrztu Pańskiego oraz pamięci św. Równej Apostołom Niny, w której udział wzięli duchowieństwo i wierni z bratnich Kościołów. Taka forma nabożeństwa ekumenicznego została wybrana, gdyż przewiduje wyjście kapłana na koniec świątyni i modlitwę wśród wiernych, tym razem wśród gości. Po prośbach i modlitwie litii gospodarz poświęcił chleby, pszenicę, wino i olej, które zostały rozdzielone między uczestnikami nabożeństwa. Kazanie wygłosił J.E. Adam Bałabuch, biskup pomocniczy diecezji świdnickiej, po czym został poproszony o namaszczenie wszystkich poświęconym olejem.

24 listopada 2013 roku w cerkwi odbyło się pierwsze nabożeństwo po dokonaniu rekonstrukcji stropu kopuły. Został on podwyższony na pierwotną wysokość ponad okna bębna kopuły, które teraz świecą do środka świątyni.

Sufit został obniżony w 1904 roku ze względu prawdopodobnie na ogrzewanie nawiewowe. Na zdjęciu widoczne są znaki ciesielskie. W ten sposób świątynia utraciła górne źródło światła, co stało się jeszcze bardziej odczuwalne po odcięciu dużego południowego okna przez ikonostas. W świątyni krzyżowo kopułowej środkowy czworobok symbolizuje świat materialny i doczesny, natomiast znajdujący się nad nim ośmiobok – świat duchowy i wieczny, z którego na ziemię leje się światłość Łaski Ducha Świętego i spogląda oblicze Pantokratora. Odcięcie bębna z oknami czyniło tę symbolikę nieczytelną. Jak bardzo ta perspektywa przestrzenna oddziałuje na modlących się odczuliśmy dopiero po zakończeniu robót.

Zamiast osadzonych w tynku nieoprawionych szyb zbrojonych, bęben został wyposażony w podwójne szczelnie okna w dębowej oprawie. Oryginalne tynki zostały uzupełnione i wzmocnione. Projekt wykonał w charakterze ofiary architekt mgr. inż. Zbigniew Mazij. Po uzyskaniu zgody konserwatora zabytków został on zrealizowany przez ekipę ciesielską p. Sylwestra Bereżańskiego. Prace były przeprowadzone bardzo sprawnie w ciągu niecałych 10 dni.

2 i 3 listopada 2013 w Świdnicy odbyły się zorganizowane przez Parafię Prawosławną przy wsparciu finansowym władz miasta oraz Świdnickiego Ośrodka Kultury  II Koncerty Zaduszne. Tym razem swój program zaprezentował znany wrocławski chór ?Oktoich? pod dyrekcją ks. Protodiakona Grzegorza Cebulskiego. Pierwszy koncert, połączony z nieszporami, miał miejsce w cerkwi Św. Mikołaja, drugi zaś w Katedrze św. Stanisława i Wacława. Oktoich zaprezentował zróżnicowany program utworów zarówno średniowiecznych jak i współczesnych, dowodzący żywotności i ciągłości prawosławnej tradycji śpiewu liturgicznego. Ciekawostką programu były fragmenty ?Panichidy Grunwaldzkiej? ? nabożeństwa w intencji zmarłych w przekładzie staropolskim.

12 lipca 2013r w Bibliotece Miejskiej im C. K. Norwida w Świdnicy została otwarta wystawa kończąca VI Warsztaty Malowania Ikon pod kierunkiem p. Michała Boguckiego oraz prac Studium Ikonograficznego pp. Św. Andrzeja Apostoła pod kierunkiem p. Elżbiety Jackowskiej ? Kurek (Warszawa) zorganizowane przy udziale Urzędu Miasta Świdnica i Świdnickiego Oddziału Naczelnej Organizacji Technicznej. Jak zwykle na wernisażu sprzedawane były katalogi-kalendarze na następny rok.

14 maja 2013r w cerkwi p.w. Św. Mikołaja w Świdnicy odbył się zorganizowany dzięki pomocy Starostwa Powiatu Świdnickiego Koncert Muzyki cerkiewnej z udziałem Tria ?Jużnyj Głas? (Mołdawia), które wykona perły muzyki liturgicznej pochodzące z krajów Bałkańskich, Gruzji i Rusi. Koncert był częścią serii występów Tria w powiatach partnerskich Świdnicy: w Zakopanem, Łowiczu oraz Kartuzach.

23 stycznia 2013 w cerkwi  św. Mikołaja Cudotwórcy w Świdnicy odbyło się nabożeństwo ekumeniczne. Kazanie wygłosił ks. Bp. Adam Bałabuch.

28 października – 3 listopada 2012 Świdnica znów gościła „Jużnyj Głas„. Był to drugi przyjazd zespołu w tym roku. Tym razem oprócz nabożeństw w cerkwi św. Mikołaja trio śpiewało w Kościele Nawiedzenia NMP w Witoszowie (28.X), Kościele Pokoju (31.X) oraz wzięło udział w tradycyjnej od 5 lat ekumenicznej panichidzie na schodach cerkwi św. Mikołaja 1 listopada. Kulminacją jesiennych występów zespołu był Koncert Zaduszny w cerkwi św. Mikołaja 2 listopada. Świątynia była pełna słuchaczy, którzy w pobożnym skupieniu chłonęli specjalnie dobrane utwory opowiadające o drodze człowieka przez wzburzone morze życia do odpocznienia w Panu i zmartwychwstaniu. Koncert zakończyła słuchana na stojąco „wieczna pamięć” i troparion Paschy zaśpiewany w języku gruzińskim. Obecny na koncercie starosta świdnicki p. Zygmunt Worsa wyraził zainteresowanie współpracą z parafią i zespołem i możliwościami zorganizowania w powiatach partnerskich wystepów Tria.3 listopada goście z Naddniestrza uczestniczyli w liturgii Dymitrowskiej Soboty Rodzicielskiej, po czym odbyli do Lubina, by następnego dnia zaśpiewać liturgię w tamtejszej cerkwi Świętej Trójcy.

6 lipca 2012 w Bibliotece Miejskiej im C. K. Norwida w Świdnicy została otwarta wystawa kończąca VI Warsztaty Malowania Ikon pod kierunkiem p. Michała Boguckiego  zorganizowane przy udziale Urzędu Miasta Świdnica i Świdnickiego Oddziału Naczelnej Organizacji Technicznej. Jak zwykle na wernisażu sprzedawane były katalogi-kalendarze na następny rok.

22 kwietnia 2012r. w parafii pw. Św. Mikołaja w Świdnicy odbyły się uroczyste Nieszpory oraz Koncert muzyki cerkiewnej z udziałem Tria ?Jużnyj Głas? z Mołdawii. Słuchacze byli zauroczeni kunsztem wykonania arcydzieł muzyki cerkiewnej, reprezentujących starożytną tradycję śpiewaczą Bizancjum, Bułgarii, Serbii, Rumunii i Gruzji w autorskim opracowaniu członków zespołu. Księża diakoni Dymitr Koval i Wiaczesław Łukanowski oraz lektor Eugeniusz Łysyj służą w katedrze w Tiraspolu, są pasjonatami starożytnej tradycji śpiewu cerkiewnego i starają się nie tylko rekonstruować dawne utwory, ale i przywracać je do życia przez wdrożenie do żywej liturgii. 24 kwietnia 2012r. Trio zostało zaproszone do Seminarium Katolickiej Diecezji Świdnickiej, gdzie odbyło się spotkanie ? koncert z alumnami i wykładowcami tej szkoły. Wszyscy obecni byli poruszeni głęboko modlitewnym charakterem śpiewu i kilkakrotnie prosili o jeszcze. 25 kwietnia 2012r. Trio gościło w parafii Zimna Woda na zaproszenie ks. Jerzego Malisza. Występ był na tyle udany, że członkowie zespołu zostali poproszenie o odśpiewanie liturgii św. 29 kwietnia. Ostatni koncert w Świdnicy odbył się 28 kwietnia w Teatrze Miejskim. Był to już drugi przyjazd zespołu do Polski, zorganizowany przez naszą parafię dzięki pomocy finansowej Urzędu Miasta.

25 stycznia 2012 w ramach Tygodnia modlitw o jedność chrześcijan w cerkwi św. Mikołaja w Świdnicy odbyło się nabożeństwo ekumeniczne. Kazanie wygłosił proboszcz parafii ewangelicko-augsburskiej w Świdnicy ks. radca Waldemar Pytel.

1 lipca 2011 w bibliotece miejskiej im C.K. Norwida w Świdnicy odbył się wernisaż połączonej wystawy, kończącej IV warsztaty malowania ikon pod kierunkiem p. Michała Boguckiego, zorganizowane przy udziale Urzędu Miasta Świdnica i Świdnickiego Oddziału Naczelnej Organizacji Technicznej oraz IV Wrocławskie warsztaty malowania ikon pod kierunkiem p. Anny Makać Zorganizowane przez ?Grupę Ikona?. Otwarciu wystawy towarzyszył krótki recital chóru Oktoich. Na wernisażu można było nabyć kalendarz-katalog z ikonami ze świdnickich warsztatów.

17 kwietnia 2011 (w Niedzielę Palmową) w cerkwi Św. Mikołaja w Świdnicy odbyły Uroczyste Nieszpory i Koncert muzyki cerkiewnej z udziałem chóru Wrocławskiej Parafii Prawosławnej świętych Cyryla i Metodego we Wrocławiu ?Oktoich? pod dyrekcją ks. protodiakona Grzegorza Cebulskiego

19 stycznia 2011 w cerkwi św. Mikołaja w Świdnicy po kilkunastu latach przerwy odbyło się nabożeństwo ekumeniczne. Kazanie wygłosił ks. bp Ignacy Dec, Ordynariusz Świdnicki. W oprócz parafian nabożeństwie czynnie uczestniczyli wierni i duchowieństwo wyznania rzymskokatolickiego i ewangelicko- augsburskiego.

2 lipca 2010 otwarta w Bibliotece Miejskiej im C.K. Norwida została otwarta wystawa kończącą III warsztaty malowania ikon pod kierunkiem p. Michała Boguckiego zorganizowane przy udziale Urzędu Miasta Świdnica oraz Świdnickiego Oddziału Naczelnej Organizacji Technicznej. Goście wystawy otrzymali folder- katalog z ikonami warsztatowymi.

28 marca 2010 w Niedzielę Palmową w cerkwi św. Mikołaja w Świdnicy odbyły się Uroczyste Nieszpory i Koncert muzyki cerkiewnej z udziałem chóru Młodzieży Diecezji Wrocławsko- Szczecińskiej ?Błahodar? pod dyrekcją p. Janusza Kwietnia.

5 czerwca 2009 w Bibliotece Miejskiej im C.K. Norwida w Świdnicy odbył się wernisaż wystawy kończącej II warsztaty malowania ikon pod kierunkiem p. Michała Boguckiego zorganizowane przy udziale Urzędu Miasta Świdnica oraz stowarzyszenia ?Kanon? oraz wystawy grafik Mirosława Ogińskiego ?Drewniane świątynie Południowej Polski? Otwarciu wystawy towarzyszył krótki recital chóru ?Oktoich?, dyrygent ks. Grzegorz Cebulski

12 kwietnia 2009 w Niedzielę Palmową odbył się tradycyjny koncert połączony z Nieszporami. W tym roku parafia gościła Trio muzyki cerkiewnej „Jużnyj Głas” (Mołdawia)

21 czerwca 2008 w Bibliotece Miejskiej im C.K. Norwida w Świdnicy odbył się wernisaż wystawy kończącej I warsztaty malowania ikon pod kierunkiem p. Michała Boguckiego zorganizowane przy udziale Urzędu Miasta Świdnica oraz stowarzyszenia ?Kanon? oraz wystawy ?Prawosławni skąd? ? Tutejsi!? opowiadajacą o tożsamości prawosławnych na Dolnym Śląsku. Otwarciu wystawy towarzyszył krótki recital chóru ?Oktoich?, dyrygent ks. Grzegorz Cebulski. Na wernisażu wystąpił prezydent Świdnicy Wojciech Murdzek.

20 kwietnia 2008 (w Niedzielę Palmową) w cerkwi Św. Mikołaja w Świdnicy odbyły Uroczyste Nieszpory i Koncert muzyki cerkiewnej z udziałem chóru Wrocławskiej Parafii Prawosławnej świętych Cyryla i Metodego we Wrocławiu ?Oktoich? pod dyrekcją ks. protodiakona Grzegorza Cebulskiego

1 kwietnia 2007 (w Niedzielę Palmową) w cerkwi Św. Mikołaja w Świdnicy odbyły Uroczyste Nieszpory i Koncert muzyki cerkiewnej z udziałem chóru Wrocławskiej Katedry Prawosławnej ?Synaksis? pod dyrekcją p. Aleksandra Chudobina.